Metkatynon!

[Grzybek!21!]

Metylokatynon (efedron) – organiczny związek chemiczny, aminoketon o działaniu stymulującym na ośrodkowy układ nerwowy. Jest inhibitorem zwrotnego wychwytu dopaminy i noradrenaliny[3]. Sporadycznie bywa używany w celach rekreacyjnych, doustnie lub dożylnie. W Polsce znana jako: metkat, kot, marcepan (z powodu łagodnego zapachu pochodzącego od benzaldehydu, który w niewielkich ilościach powstaje podczas reakcji wytwarzania tego aminoketonu).

Istnieją dwa izomery optyczne metylokatynonu, oba są biologicznie czynne. Wykazano, że metylokatynon ma wysokie powinowactwo do transporterów dopaminy i noradrenaliny, znacznie niższe zaś do transportera serotoniny[3] (działanie serotoninergiczne jest zaniedbywalne w porównaniu z dopaminergicznym i noradrenergicznym). Wyjaśnia to efekty obserwowane u ssaków po podaniu tego aminoketonu – lekką euforię i pobudzenie psychoruchowe.

Działanie jest w wielkim przybliżeniu podobne do innych stymulantów dopaminergiczno-noradrenergicznych, przy czym wydaje się znacznie mniej szkodliwy (nie ma działania neurotoksycznego jak metamfetamina czy kokaina po nałogowym stosowaniu), a potencjalne działania niepożądane są w pełni odwracalne. Podobnie jak wspomniane substancje, chociaż znacznie słabiej, powoduje pobudzenie, zwiększenie ciśnienia krwi, szybsze bicie serca, pewną euforię oraz nieznaczne podniesienie samooceny. Po podaniu doustnym działanie metylokatynonu rozpoczyna się po ok. 20 minutach i trwa cztery do sześciu godzin. Po podaniu dożylnym działanie zaczyna się w ciągu kilku sekund i trwa ok. 30 minut. Po tym czasie następuje tzw. "zjazd" podczas którego może pojawić się obniżony nastrój, zmęczenie, senność, poczucie bezsilności wobec problemów, brak motywacji, kołatanie serca, niekiedy ból głowy. Nieprzyjemne objawy związane z układem współczulnym powoduje pseudoefedryna, która jest głównym metabolitem metylokatynonu u ludzi. Objawy te są bardziej nasilone przy wyższych dawkach, przy niższych są słabsze lub nie pojawiają się wcale.





Efekty:
psychiczne:
lekka euforia,
pobudzenie,
wzrost motywacji i chęci do działania,
empatia i chęć komunikacji z innymi ludźmi,
rozmowność;
fizyczne:
przyspieszony i płytki oddech,
szybsze bicie serca,
zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi,
rozszerzenie źrenic,
problemy z oddaniem moczu,
problemy z erekcją (u mężczyzn),
zmniejszenie lub brak łaknienia,
suchość w jamie ustnej.

Ryzyko zatrucia

Metylokatynon jest stosunkowo mało szkodliwy jak na stymulant; nie jest metabolizowany do neurotoksycznych metabolitów jak amfetamina, ani też nie powoduje tak silnej chęci ponownego zażycia jak kokaina. Jednak pojawia się inne ryzyko: roztwór metylokatynonu uzyskany po nieudolnym przeprowadzeniu reakcji (i użyciu nadmiaru utleniacza w stosunku do niedomiaru pseudoefedryny) może zawierać szkodliwe pozostałości po utleniaczach, np. związki manganu, co może prowadzić do zatrucia manganem (manganizmu) i toksycznego parkinsonizmu[4].

a tu przepis na domowego kota

Synteza metkatynonu

Informacje wstępne:

Opis dotyczy sposobu otrzymywania metkatynonu w warunkach domowych przy użyciu chlorowodorku pseudoefedryny zawartego w lekach dostępnych bez recepty, nadmanganianu potasu, oraz octu spirytusowego.

Metoda ta jest przetestowana jako skuteczna w otrzymywaniu względnie silnego roztworu metkatynonu. Autor nie posiada większej wiedzy chemicznej ani medycznej, opis nie zawiera więc zapisów zachodzących reakcji, dokładnego składu otrzymanego roztworu, ani konsekwencji jego przyjmowania przez organizmy żywe.

Publikacja ma charakter czysto informacyjny, autor nie ponosi żadnej odpowiedzialności związanej z jej wykorzystaniem.

Metkatynon jest w polskim prawie substancją psychotropową grupy I-P.

Cytując Ustawę o Przeciwdziałaniu Narkomanii:

Art. 33
2. Substancje psychotropowe grupy I-P mogą być używane wyłącznie w celu prowadzenia badań[…]
Art. 34
1. Środki odurzające, substancje psychotropowe lub ich preparaty oraz prekursory kategorii 1 może posiadać wyłącznie przedsiębiorca, jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna uprawniona na podstawie przepisów ustawy, rozporządzenia 273/2004 lub rozporządzenia 111/2005.



potrzebne materiały
-kieliszek 25ml x2
-literatka lub kieliszek
-strzykawki: 20ml x2, 10ml, 2ml
-szklanka bądź miseczka
-waciki (okrągłe do przecierania twarzy), bądź wata
-lód
-wodaP

-720mg chlorowodorku pseudoefedryny (1 paczka Acatar Acti Tabs, bądź Sudafed)
-200mg nadmanganianu potasu (proszek, kryształki, bądź tabletki, dostępne w aptekach)
-2ml octu spirytusowego (nie ocet winny, tylko zwykły, 10-procentowy ocet spirytusowy)
-10-20ml wody przegotowanej (lub do zastrzyków, w zależności od preferowanej drogi podania)

INFO: w tabletkach Acatar, oprócz potrzebnej nam pseudoefedryny znajduję się również chlorowodorek triprolidyny. Autorowi nie jest znane jego zachowanie podczas reakcji, ani ewentualne substancje z niego powstające. Z doświadczenia wynika, że obecność chlorowodorku triprolidyny nie ma wpływu na działanie roztwóru, jednak są to odczucia subiektywne. Nie jest znany autorowi wpływ chlorowodorku triprolidyny ani substancji które mogą z niego powstać na zdrowie fizyczne.
Tabletki Sudafed są powlekane, przed jakimkolwiek działaniem należy pozbyć się powłoczki, np. poprzez spłukiwanie jej pod zimną wodą (nie sprawdzone)

Przygotowania
INFO: Jeżeli istnieje ryzyko, że otrzymany roztwór zostanie użyty poprzez wstrzyknięcie dożylne, wszystkie elementy mające z nim kontakt podczas reakcji, jak i otoczenie w którym będzie ona przeprowadzana muszą być sterylne!
1.Rozkruszyć tabletki z pseudoefedryną (dobrym sposobem jest wałkowanie szklaną, okrągłą butelką tabletek umieszczonych w zgiętej na pół kartce papieru. Nie jest to jednak sposób sterylny.
2.Wsypać sproszkowane tabletki do kieliszka 25ml.
3. Odmierzyć 200mg nadmanganianu potasu (2 pokruszone tabletki kalium).
INFO: Odmierzenie pożądanej ilości KMnO4 jest najbardziej problematyczną częścią całej operacji. Niektóre źródła mówią o 1/3 łyżeczki, autor nazwałby potrzebną ilość końcówką łyżeczki. Wsypać nadmanganian potasu do kieliszka z chlorowodorkiem pseudoefedryny. Dokładnie wymieszać, powinien powstać szarawy proszek.
4. Przygotować miseczkę lub szklankę z wodą i lodem.
INFO: Poziom wody z lodem nie może być większy niż wysokość kieliszka 25ml, tak aby woda nie wlała się do jego wnętrza. Zadaniem tej instalacji jest chłodzenie środowiska reakcji.
5. Wstawić kieliszek z nadmanganianem i pseudoefedryną do miseczki/szklanki z lodem. Odmierzyć 2ml octu strzykawką 2ml.
6. Dodać ocet do kieliszka z nadmanganianem i pseudoefedryną.
INFO: teraz zajdzie reakcja. Kieliszek w miarę możliwości należy trzymać w lodzie. Po dodaniu octu, należy szybko i dokładnie wszystko wymieszać, uważając by na dnie kieliszka nie zostały suche składniki. Po chwili zabarwienie roztworu zmieni się z fioletowego na brązowy, a całość wyraźnie zmieni konsystencję i zacznie przypominać napuchnięte błoto. Niezwłocznie po zaobserwowaniu tego zjawiska:
7. Dodać 10 do 20ml wody.
INFO: ilość dodawanej wody zależy od pożądanej ilości gotowego roztworu. Sugeruje się, aby przy otrzymywaniu roztworu do iniekcji stosować mniejsze ilości wody. Przy podaniu więcej niż 10ml trzeba wcześniej zadbać o kieliszek, który pomieści cały roztwór, może to być kieliszek 50ml, jednak ważny jest jak najmniejszy przekrój w którym będzie zachodzić reakcja.
8. Całość dokładnie wymieszać.
9. Zostawić roztwór w misce z zimną wodą, bądź wstawić do lodówki.
INFO: Czas stania mieszaniny w chłodnym miejscu może się wahać. Przyjmuje się, że minimalny czas to 20 minut. Z całą pewnością można przystępować do kolejnego kroku, kiedy widoczne jest oddzielenie się brązowego osadu od jasnego płynu.
10. Tą czynność należy wykonać w czasie gdy roztwór stoi w chłodnym miejscu, bądź przed rozpoczęciem całej operacji. Przygotować filtry, poprzez umieszczenie wacików w strzykawkach 20ml.
INFO: waciki trzeba włożyć do strzykawek tak, aby jak najmniej osadu mogło się przedostać, jak to zrobić należy dojść samemu. Waciki w strzykawkach trzeba ścisnąć tłokiem, następnie go wyjąć. Należy przygotować 2 filtry. Opcjonalnie, zamiast strzykawek z watą można stosować filtry do kawy, jednak jest to mniej wydajne i często zawodne rozwiązanie (filtr nasiąka i zdarza mu się przerwać).
11. Wyjąć kieliszek z roztworem z chłodnego miejsca i rozpocząć filtrację poprzez przelewanie roztworu do strzykawek.
INFO: filtracja polega na wlewaniu do strzykawek z watą od strony tłoka roztworu. Wylot pierwszej strzykawki ma znajdować się w miejscu tłoka drugiej, a wylot drugiej ma być skierowany do literatki/kieliszka w którym ma się zebrać gotowy roztwór. Filtracja chwilę trwa, należy dociskać tłok tak długo, aż całość roztworu zostanie przelana do strzykawki drugiej, następnie powtórzyć czynność przy strzykawce drugiej, wyciskając roztwór do literatki. W pierwszej strzykawce między tłokiem, a watą powinien znajdować się ciemnobrązowy osad. Jeżeli wszystko poszło dobrze, całość osadu zostaje zatrzymana na wacikach w strzykawkach, a w literatce mamy gotowy roztwór metkatynonu.

Roztwór metkatynonu powinien być barwy od jasnobrązowej do jasnożółtej, można go porównać do koloru piwa w różnych stadiach rozcieńczenia. Otrzymano gotowy roztwór.
Metkatynon podaje się poprzez wypicie, lub wstrzyknięcie dożylne.

Znalezione na innym forum;))

[Gąbczasty]

ciekawe, ale ja tylko Ganja...

[Punky]

Żadnych twardych narko. Tylko mj.

[Gąbczasty]

dokładnie nawet próbował nie będę nigdy bo to pierwszy stopień

[Grzybek!21!]

Czy ja wiem czy 1 stopień nie wszystko musi być aż tak uzależniające i szkodliwe np.LSD jest nawet mniej szkodliwe od MJ
E: Ja oczywiście nie namawiam do narko bo to ZUO!! To w celach edukacyjnych w stylu "co można zrobić z legalnych leków z apteki"