pseudoefydryna

Wszystko o innych używkach i dragach.
Awatar użytkownika
misiu23174
pierwsze listki
pierwsze listki
Posty: 101
Rejestracja: 27 lip 2011, 8:32

pseudoefydryna

Post autor: misiu23174 »

miał ktoś kiedyś z tym styczność? daje wogóle kopa??
Awatar użytkownika
Punky
super grower
super grower
Posty: 2753
Rejestracja: 18 gru 2010, 12:20
Lokalizacja: Holandia

Re: pseudoefydryna

Post autor: Punky »

Nie i nie mam zamiaru.
Awatar użytkownika
johny
super grower
super grower
Posty: 1837
Rejestracja: 31 mar 2011, 14:35

Re: pseudoefydryna

Post autor: johny »

ja nie mniałem i nie chce,bał bym nawet sie wziąc.
Awatar użytkownika
Lecter.
super grower
super grower
Posty: 1177
Rejestracja: 17 sie 2011, 23:05
Lokalizacja: Growbox.

Re: pseudoefydryna

Post autor: Lecter. »

A Co to w ogóle ? [szydzi] dla mnie tylko grzybki [brzydki] i MJ . zadne prochy i dożylne płyny mnie nie kręcą :D naturaa . miałem przejscia po dopkach więc DZIĘKUJE.
My jaramy skuna, a wy heroine [brzydki]
ja rozgrzewam hash, ty gotujesz kokaine
już biegniesz do domu okraść swą rodzine
ja pękam ze śmiechu ty chory skurwysynie! [szydzi]
Awatar użytkownika
johny
super grower
super grower
Posty: 1837
Rejestracja: 31 mar 2011, 14:35

Re: pseudoefydryna

Post autor: johny »

po kablach to juz najgorsi.;/
Awatar użytkownika
kactaz
sieje pestki
sieje pestki
Posty: 60
Rejestracja: 01 sty 2012, 21:36

Re: pseudoefydryna

Post autor: kactaz »

pseudoefedryna o ile sie niemyle to środek który jest w tabletkach na ból typu apap ,a podobny ale mocniejszy, efedryna ,to jest popularny acodin :)
rileystavros
sieje pestki
sieje pestki
Posty: 19
Rejestracja: 06 sty 2012, 20:12

Re: pseudoefydryna

Post autor: rileystavros »

eee tam taka słabizna, to lek który trochę poprawia nastrój...
efedryna wspomaga produkcję dopaminy, a pseudoefedryna jest tylko jej pochodną.
Nic strasznego...
Awatar użytkownika
kactaz
sieje pestki
sieje pestki
Posty: 60
Rejestracja: 01 sty 2012, 21:36

Re: pseudoefydryna

Post autor: kactaz »

to zalezy ile tego łykniesz ;pp
Awatar użytkownika
FiDo
pierwsze listki
pierwsze listki
Posty: 175
Rejestracja: 26 paź 2011, 13:06
Lokalizacja: Netherlands Rotterdam

Re: pseudoefydryna

Post autor: FiDo »

No może kolega preferuje mdma bo już sie pokazał w Polsce podobno cudo. [zadziorny] [zadziorny] [brzydki] [brzydki]

Kod: Zaznacz cały

MDMA (pigułki ecstasy, XTC) − półsyntetyczna substancja psychoaktywna o działaniu empatogennym, euforycznym i psychodelicznym, pochodna metamfetaminy.

Działanie

Główne efekty działania MDMA to otwartość, pobudzenie, euforia, empatia, intensyfikacja odbioru bodźców zewnętrznych, głębsze odczuwanie muzyki i ruchu, czasami zmiana poczucia czasu, często subiektywne uczucie jedności z otaczającym światem (jak to określają zażywający ecstasy), wzmocnienie odczuć związanych z dotykiem, co sprawia, że fizyczny kontakt z drugim człowiekiem jest przyjemniejszy[3]. Efekty uboczne obejmują: podniesienie ciśnienia, przyspieszenie pulsu, szczękościsk, suchość w ustach, halucynacje. Działanie MDMA jest bardzo indywidualne, niektórzy porównują je z kofeiną, inni z silniejszymi stymulantami jak kokaina. Alexander Shulgin uważał, że nawet pojedyncze użycie MDMA może pogłębić więź emocjonalną pomiędzy ludźmi, którzy decydują się na doświadczenie. Do podobnego wniosku doszedł psychiatra George Greer w swoich badaniach z użyciem MDMA pochodzącego z laboratorium Shulgina. Z tego powodu, najgłębsze doświadczenia są możliwe jedynie w towarzystwie najlepszych przyjaciół, rodziny czy partnerów, w sprzyjających warunkach.

Następnego dnia po zażyciu MDMA ze względu na obniżony poziom serotoniny często pojawia się uczucie silnego zmęczenia, zawroty głowy, mdłości, obniżenie zdolności koncentracji, obniżony nastrój, senność albo drażliwość. Stan taki może trwać do dwóch dni.

Niektóre testy na obecność amfetaminy oraz metamfetaminy w organizmie mogą dawać wyniki pozytywne po zażyciu MDMA. Wynika to z faktu, że MDMA i jej główne metabolity są pochodnymi tych substancji.
Właściwości uzależniające[edytuj]

Działaniu MDMA, tak jak innych substancji psychoaktywnych będących pochodnymi amfetaminy, towarzyszy uczucie silnej euforii, co może mieć wpływ na właściwości uzależniające tego środka. Chęć ponownego przyjęcia może być wzmacniana z uwagi na przykre dolegliwości pojawiające się po pewnym czasie od jego odstawienia. Z kolei zgodnie z wynikami badań prof. Davida Nutta z Bristol University i członka rządowej Komisji Doradczej ds. Nadużywania Narkotyków (ACMD) MDMA jest jedną z najmniej groźnych substancji psychoaktywnych. W jego klasyfikacji używek MDMA zajmuje miejsce osiemnaste z dwudziestu, podczas gdy alkohol piąte[4].
Zagrożenia zdrowotne[edytuj]

MDMA może powodować szereg zaburzeń zdrowotnych o różnym nasileniu, do śmierci włącznie. Szybko występuje tolerancja na efekty psychoaktywne, uniemożliwiając osiągnięcie oczekiwanego działania MDMA przy normalnej dawce substancji[5].

Istnieje duża zmienność osobnicza wrażliwości na MDMA. Zdarzają się przypadki przedawkowania, którym towarzyszą objawy złośliwego zespołu neuroleptycznego (m.in. hipertermia, drgawki i śpiączka) i które mogą skończyć się śmiercią. Szczególnie niebezpieczne jest przyjmowanie MDMA przez osoby cierpiące na choroby układu krążenia (jak choroba niedokrwienna serca, arytmie, nadciśnienie tętnicze). MDMA może wywołać migotanie komór serca także u osób zdrowych[5].

Innym zaburzeniem, które może zakończyć się śmiercią jest hiponatremia, spowodowana m.in. przyjmowaniem dużych ilości wody i silnym poceniem się. Z kolei hipertermia może być spowodowana zaburzeniem regulacji temperatury w wyniku silnego uwalniania serotoniny pod wpływem MDMASzablon:MDMA Toxicity, jednak nie jest ona znacząca bez udziału innych czynników (ok. +0,3 °C po przyjęciu 1,7 mg MDMA/kg masy ciała)[6]. Zaburzenia te potęgowane są przez intensywny wysiłek fizyczny (taniec), wysoką temperaturę otoczenia i niewłaściwe spożywanie płynów podczas zabaw tanecznych. W efekcie występować mogą komplikacje takie jak m.in. rabdomioliza i niewydolność nerek. MDMA jest także prawdopodobnie hepatotoksyczne[5].

MDMA wchodzi w interakcje z inhibitorami monoaminooksydazy (MAOI), czego efektem może być przełom nadciśnieniowy, zespół serotoninowy, napady padaczkowe, hepatotoksyczność i tachykardia[7]. Na skutek spowodowanego przez MDMA szczękościsku i zgrzytania zębami może dojść do kruszenia zębów[potrzebne źródło].

Istnieje wiele wykluczających się badań na temat neurotoksyczności i szkodliwości MDMA. Istnieją doniesienia, że już przyjęcie jednej dawki może spowodować znaczne ubytki pamięci krótko i długotrwałej[8]. W 2002 roku, dr George Ricaurte przeprowadził badania na małpach, które miały udowodnić, że MDMA jest bardzo neurotoksyczne. Jak się później okazało, pomylił substancje i podał zwierzętom metamfetaminę (o której dobrze wiadomo że jest bardzo neurotoksyczna), w bardzo wysokiej dawce, co spowodowało natychmiastową śmierć dwójki z nich[9]. Dr Shulgin uważa, że żadne badania na zwierzętach nie udowodnią, że MDMA może wywierać szkodliwy wpływ na ludzki umysł[10].
Przewlekłe stosowanie[edytuj]

Przy dłuższym stosowaniu może powodować syndrom wypalenia emocjonalnego. Podawanie MDMA zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia choroby Parkinsona ze względu na znacznie nasilenie uwalniania dopaminy, której rozkład powoduje powstawanie wolnych rodników uszkadzających neurony w jądrze półleżącym przegrody, w obszarze nakrywki brzusznej oraz szlakach dopaminergicznych.
Użycie w psychoterapii[edytuj]
Kapsułki MDMA

Niektórzy naukowcy sugerowali, że MDMA może ułatwić wgląd w siebie, redukując strach wynikający z traumatycznych doświadczeń, przez co mogło być przydatne w psychoterapii. W 1980 roku psychiatra George Greer zsyntetyzował MDMA w laboratorium Alexandra Shulgina i podawał je grupie 80 osób przez następne 5 lat, zanim w 1985 zostało wpisane na listę nielegalnych substancji. W opublikowanej pracy podsumowującej efekty badań, opisał relacje osób, na których były one przeprowadzane. Osoby te stwierdzały pozytywny wpływ MDMA na ich aberracje psychologiczne, szczególnie na kontakty emocjonalno-intymne. Jeden z pacjentów, cierpiący na nowotwór złośliwy, zauważył, że MDMA znacznie złagodziło ból przez co poprawiła się jego jakość życia.

W 2001 FDA wydało zgodę na eksperymentalne badania obejmujące podawanie MDMA osobom cierpiącym na zespół stresu pourazowego (PTSD)[11]. Podobne badania przeprowadzane są teraz w Szwajcarii[12] i Izraelu. Wcześniej podjęto także próbę leczenia z użyciem MDMA w Hiszpanii, ale władze tego kraju wycofały swoje pozwolenie[13]. Wszystkie wymienione badania kliniczne finansowane są przez organizację Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (MAPS).

MDMA zostało sklasyfikowane do nowej grupy leków określonej mianem empatogenów lub entaktogenów[14][15].
Historia[edytuj]
Zdekonspirowana wytwórnia produkująca MDMA i metamfetaminę na przemysłowej aparaturze chemicznej w Cikande, Indonezja

MDMA zostało pierwszy raz otrzymane w 1912 roku w niemieckich zakładach farmaceutycznych Merck KGaA. Merck w tym czasie wynajdował wiele innych substancji psychoaktywnych, a MDMA było tylko jedną z nich i nie zwrócono w tym czasie na nią większej uwagi. Po długiej przerwie, w latach 60. XX wieku Alexander Shulgin poddał publicznej uwadze swoje badania nad MDMA. Nazywał MDMA „oknem”. MDMA było często używane przez amerykańskich psychoterapeutów z powodu jego empatycznych właściwości. Pod koniec lat 80. XX wieku z powodu szerokiego zjawiska pozamedycznego używania MDMA, zostało ono wpisane na listę nielegalnych substancji.

MDMA trafiło najpierw do klubów dla trendy yuppie, potem do klubów gejowskich. Na początku lat 90. XX wieku stało się popularną używką kultury rave. W połowie lat 90. XX wieku MDMA rozprzestrzeniło się na wszystkie subkultury. Niektórzy badacze uważają, że żadna z substancji psychoaktywnych nie znalazła takiego uznania i takiej popularności w tak krótkim czasie.
Synteza[edytuj]

Safrol będący bezbarwną, czasem lekko żółtawą, oleistą cieczą, która może być ekstrahowana z kory korzenia i owoców sassafrasu, jest głównym półproduktem używanym do produkcji MDMA. Jest wiele metod konwersji safrolu do MDMA, z użyciem różnych odczynników. Jeden ze sposobów polega na izomeryzacji safrolu do izosafrolu i utlenieniu go do MDP2P, który następnie poddaje się działaniu metyloaminą i redukuje powstałą iminę. Inna metoda polega na addycji bromowodoru do safrolu, a następnie reakcji produktu z metyloaminą.
Tekst Wikipedia.
Awatar użytkownika
johny
super grower
super grower
Posty: 1837
Rejestracja: 31 mar 2011, 14:35

Re: pseudoefydryna

Post autor: johny »

teraz to kurwa wymyslają scierwo, nazwy inne a działanie podobne i corraz tansze produkty .ROzpieprzają ludzi ale kto głupi to bierze .
Awatar użytkownika
THC
pierwsze topki
pierwsze topki
Posty: 201
Rejestracja: 08 wrz 2010, 12:05

Re: pseudoefydryna

Post autor: THC »

z pseudoefedryny robi się tak zwaną Metamfetamine. Pseudoefedryna występuję w róźnego rodzaju tabletkach .
Awatar użytkownika
FiDo
pierwsze listki
pierwsze listki
Posty: 175
Rejestracja: 26 paź 2011, 13:06
Lokalizacja: Netherlands Rotterdam

Re: pseudoefydryna

Post autor: FiDo »

Co ty gadasz ? Efedryne używa się w dopalaczach i lekach ma działanie podobne do adrenaliny.

Kod: Zaznacz cały

Pseudoefedryna – organiczny związek chemiczny, pochodna fenyloetyloaminy. Syntetyczny analog występującej naturalnie efedryny. Pseudoefedryna jest substancją sympatykomimetyczną, powszechnie stosowaną w zapaleniach górnych dróg oddechowych w lekach bez recepty w postaci chlorowodorku lub siarczanu. Pseudoefedryna może być wyłącznym składnikiem terapeutycznym leku, lub w połączeniu z lekami przeciwhistaminowymi i przeciwbólowymi. Pseudoefedryna jest sympatykomimetykiem, obwodowo działa podobnie do adrenaliny, ośrodkowo o wiele słabiej stymulująco od efedryny i amfetaminy. Wypiera noradrenalinę do synapsy, a następnie oddziałuje na receptory adrenergiczne. Jest stosowana w leczeniu zapaleń górnych dróg oddechowych (zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie zatok) oraz w zapaleniu oskrzeli. W preparatach bez recepty występuje pojedynczo lub w połączeniu z innymi lekami np. przeciwbólowymi (jak paracetamol, ibuprofen), przeciwhistaminowymi (jak cetyryzyna) i przeciwkaszlowymi (jak dekstrometorfan). Wchodzi w interakcje z innymi symapatykomimetykami, nasilając ich działanie oraz z trójpierściennymi lekami antydepresyjnymi i inhibitorami MAO, które potęgują jej działanie.

Do działań niepożądanych zalicza się pobudzenie, bóle głowy, nudności, drgawki, tachykardię, podwyższone ciśnienie tętnicze, udar mózgu.

A teraz Amfetamina, porównaj sobie te dwa teksty kolego.

Kod: Zaznacz cały

Amfetamina – organiczny związek chemiczny, pochodna β-fenyloetyloaminy, będąca mieszaniną racemiczną dwóch stereoizomerów: prawoskrętnej (2S)-(+)-1-fenylo-2-aminopropanu (dekstroamfetamina) zwanej też D-amfetaminą[7] i lewoskrętnej (2R)-(−)-1-fenylo-2-aminopropanu (lewoamfetamina) zwanej L-amfetaminą[8], różniących się działaniem fizjologicznym. Izomer prawoskrętny dwukrotnie mocniej uwalnia noradrenalinę, jednak czterokrotnie słabiej blokuje jej wychwyt zwrotny.

Amfetamina jest rozpowszechnionym nielegalnym środkiem psychotropowym. W Polsce, jak i w wielu innych krajach, posiadanie i rozpowszechnianie amfetaminy jest przestępstwem. W Polsce amfetamina została wykreślona z lekospisu[9]. W wielu innych krajach jest jednak nadal stosowana jako lek. W USA należy do środków Schedule II, czyli o dużym ryzyku nadużywania i pewnym, acz niewielkim zastosowaniu medycznym (lek na receptę). Amfetamina jest związkiem o prostej strukturze, który jest stosunkowo łatwo otrzymać jako mieszaninę racemiczną.

Amfetaminę można wyprodukować na dwa sposoby:

    W reakcji Leuckarta, czyli redukcyjnego aminowania benzylometyloketonu formamidem w obecności kwasu mrówkowego.
    Przez kondensację aldehydu benzoesowego z nitroetanem w obecności n-butyloaminy i redukcję powstałego β-nitrostyrenu glinowodorkiem litu do amfetaminy w bezwodnym THF lub eterze dietylowym.

Sole amfetaminy uzyskuje się w wyniku reakcji odpowiedniego kwasu w środowisku np. alkoholu etylowego lub propylowego w reakcji zobojętniania.

Czystą S-(+)-amfetaminę uzyskuje się w drodze rozdziału racematu.
Jedyne podobieństwo to że są pochodnymi fenyloetyloaminy co nie znaczy że robi się jeden z drugiego lub na odwrót.

A tu trochę o metamfie.

Kod: Zaznacz cały

Metamfetamina (N-metyloamfetamina, (rac)-N-metylo-1-fenylopropylo-2-amina) – organiczny związek chemiczny, N-metylowa pochodna amfetaminy, stymulant oparty na szkielecie β-fenyloetyloaminy. Jest optycznie czynna, oba jej enancjomery mają silne działanie narkotyczne, ale każdy z nich nieco inne[potrzebne źródło].

Jest to jedna z najgroźniejszych substancji psychoaktywnych, silnie uzależniająca i szybko doprowadzająca do wyniszczenia organizmu. W Polsce występuje rzadko, jednak jest to popularna substancja w Czechach i na Słowacji (pervitin). W USA jest równie popularna jak w Polsce zwykła amfetamina.Metamfetamina podobnie jak amfetamina jest higroskopijną cieczą tworzącą azeotrop z wodą o odczynie zasadowym. Ciemnieje na powietrzu pochłaniając dwutlenek węgla. Posiada charakterystyczny, dość intensywny zapach.

Z powodu tych właściwości, dla celów komercyjnych przeprowadza się ją w chlorowodorek (rac)-metamfetaminy. W laboratoriach stosuje się właściwie tylko chlorowodorek, gdyż taka forma przechowywania amin gwarantuje ich niską reaktywność a przez to względną stabilność.

Bezwodny chlorowodorek mieszaniny obu enancjomerów tak jak i (+)metamfetaminy jest białym proszkiem o gorzkim smaku. Chlorowodorek (+)metamfetaminy łatwo krystalizuje poprzez wytrącanie chlorowodoru w bezwodnym eterze dietylowym z wolnej zasady (+)metamfetaminy tworząc kryształy.

Uliczna metamfetamina może być bezbarwna, żółta, pomarańczowa lub brązowa. Często jest też lepka, o konsystencji miodu (ze względu na swoją higroskopijność i trudność w krystalizacji) i przypomina brudny, mokry śnieg, skąd pochodzi jej uliczna nazwa.
Awatar użytkownika
johny
super grower
super grower
Posty: 1837
Rejestracja: 31 mar 2011, 14:35

Re: pseudoefydryna

Post autor: johny »

jedno wielkie scierwo i tyle.;]
ODPOWIEDZ